E 20º41'46.80"
N 50º12'42.00"

Wola Rogowska ma nazwę wywodzącą się, jak innych 1533 takich nazw w Polsce, od dobrodziejstwa wolnizny, tj. ziemi oddawanej od XIII w. osadnikom do uprawy, ze zwolnieniem ich na pewną liczbę lat, zazwyczaj kilkanaście, od wszelkich służb, czynszów, danin, robót i powinności na rzecz dziedzica. Do nazwy Wola dodano nazwę dóbr, gdzie Wolę założono. Od XVI – XVIII w. Wola Rogowska wchodziła z czterema innymi wioskami lewobrzeżnej Wisły w skład parafii Rogów. Pierwsza wzmianka źródłowa dotycząca Woli Rogowskiej pochodzi z 1508 roku. W 1526 roku miała dwa łany, młyn o jednym kole i karczmę. Na pewno w 1777 roku jej właścicielem (także Demblina Nowopola i nowo nabytych Pałuszyc), był bratanek podkanclerzego koronnego herbu Leliwa Franciszek Wodzicki. W 1855 r. stanowiła własność Łucji Przerębskiej, a w pięć lat później Zofii Wysockiej i hrabiny Jadwigi Załuskiej. Zofia Wysocka została samodzielną i ostatnią właścicielką wioski od roku 1897. W 1939 roku Wola Rogowska liczyła 1100 mieszkańców jednak w skutek migracji ludności do miast i poza granice kraju, dzisiaj wioska liczy około 500 osób. Obszar jaki obecnie zajmuje to 741,03 ha. Wieś otoczona wodami Wisły i Kisieliny wabi ciszą, intymnością, nieskażoną przyrodą oraz małymi urokliwymi miejscami, w których czas się zatrzymał zachowując klimat dawnych dni. Klimat zachodniej części Kotliny Sandomierskiej w której leży Wola Rogowska, zaliczany jest do jednego z najcieplejszych w Polsce. Wyróżnia go najdłuższy okres wegetacyjny, słabe przewietrzenie dolin rzecznych, największa ilość cisz, przewaga wiatrów nie wentylacyjnych i wysokie sumy nasłonecznienia. Długoletnie obserwacje potwierdziły, że warunki klimatyczne są szczególnie korzystne dla rolnictwa. Położenie wioski z dala od dużych ośrodków przemysłowych i brak lokalnych zakładów sprawia, że środowisko naturalne jest nieskażone, co sprzyja produkcji czystych ekologicznie płodów rolnych. Miejscowości ta znana jest z tradycyjnych produktów polskiego rolnictwa, wysokiego standardu życia mieszkańców, ożywionych kontaktów z Polonią Zagraniczną oraz życzliwym nastawieniem dla inwestorów i gości. Usytuowanie miejscowości oraz mały spadek terenu ( teren równinny ) sprawia, że przez miejscowość przechodzą rowy melioracyjne odprowadzające wodę ze swoich terenów jak również z pobliskich terenów Jagodnik i Natkowa do Wisły przez znajdującą się tu przepompownie o wydajności pomp 2 780 litrów/s, i obszarze oddziaływania 3 500 ha. Naturalnymi zbiornikami wód na terenach zalewowych, między wałami Wisły i Kisieliny są obszary porośnięte wikliną. W zaroślach tych można dostrzec wiele gatunków ptactwa. Piaszczysta plaża rozciągająca się wzdłuż brzegu Wisły, stanowi doskonałe warunki do odpoczynku i zażywania kąpieli słonecznych wśród ciszy i otaczającej ją terenów nieskażonej przyrody. Amatorzy zdrowych rybek mogą zaspokoić swoje pragnienia poddając się rozkoszy wędkowania. Atrakcją są również liczne, zabytkowe krzyże i figury przydrożne. Pomimo niewielkiej obszarowo miejscowości na jej terenie znajduje się szkoła podstawowa im.Stanisława Miłkowskiego, Ochotnicza Straż Pożarna , Dom Ludowy, Klub Sportowy „Nadwiślanka”, Sklepy Spożywcze oraz Kościół parafialny pw” Wniebowstąpienia Pańskiego”. Mieszkańcy w dawnych czasach jako parafia, należeli do leżącej po drugiej stronie Wisły wsi Rogów. Do tamtejszej parafii przeprawiali się łodziami. Od czasu zaborów chodzili do kościoła w Wietrzychowicach. Tak było do II wojny światowej. Wtedy zrodził się pomysł zbudowania własnego kościoła. W 1945 roku powołano komitet budowy kościoła i zabrano się do pracy. Świątynię oddano do kultu Bożego w 1951 roku, a 6 lat później zamieszkał przy parafii pierwszy rektor kościoła ks. Antoni Kowalski. Parafia została erygowana w 1971 roku. Źródło: sites.google.com/site/cmeto2009/wola-rogowska