E 21°03'47.70"
N 50°02'11.05"

Pierwszy kościół w Woli Rzędzińskiej zbudowany został w latach 1902-03 i podobnie jak obecny otrzymał cechy stylu neogotyckiego. Posiadał trójprzęsłową nawę z niewielkim, trójbocznie zamkniętym prezbiterium, przy kościele od północnego-zachodu stała drewniana dzwonnica. Obecny kościół wzniesiony został na miejscu poprzedniego, według projektu architekta Augustyna Tarkowskiego, pracami budowlanymi kierował majster Jan Nieć. W latach 1911-18 obok starego kościoła wzniesiono prezbiterium i boczne kaplice obecnej świątyni. Następnie po rozebraniu starego kościoła przystąpiono do budowy nawy z wieżą, które ukończono w 1934 r. Parafia w Woli Rzędzińskiej erygowana została w 1925 r. przez bpa tarnowskiego Leona Wałęgę. Kościół był dwukrotnie uszkodzony w wyniku działań wojennych, w 1939 i 1945 r. Zniszczeniu uległy wtedy dachy, wieżyczka na sygnaturkę oraz witraże. W latach 1945-50 trwały prace przy usuwaniu zniszczeń wojennych. Kościół w stylu neogotyckim, murowany z cegły, z użyciem kamienia do detali architektonicznych. Jednonawowy, trójprzęsłowy z trójbocznie zamkniętym prezbiterium, przy którym od południa zakrystia. Kaplice boczne w formie transeptu. Przy nawie od zachodu wieża. Wnętrze rozczłonkowane pilastrami wspierającymi sklepienia krzyżowo- żebrowe i gwiaździste. Zachodnie przęsło nawy zajęte przez chór muzyczny. Na zewnątrz ściany opięte przyporami i obwiedzione fryzem ząbkowym umieszczonym pod gzymsem. Dachy dwuspadowe, pobite blacha miedzianą, z wieżyczką na sygnaturkę na skrzyżowaniu naw. Wieża czworoboczna, z przedsionkiem w przyziemiu, nakryta ostrosłupowym hełmem otoczonym czterema narożnymi wieżyczkami. Detal architektoniczny neogotycki i eklektyczny. Polichromia wnętrza nowa, figuralna i ornamentalna, zastąpiła poprzednią wykonaną przez Jakuba Beresia w latach 1947-49. Wyposażenie wnętrza jest przeważnie o charakterze neogotyckim. Ołtarz główny wykonany ok. 1934 r. przez Stanisława Kozioła, w nim rzeźby św. Piotra i Pawła oraz aniołków, w polu głównym obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, ufundowany w 1902 r. przez Adama i Rozalię Nosalów. Ołtarz boczny prawy, neogotycki, wykonany ok. 1934 r. przez Stanisława Kozioła, z rzeźbami św. Józefa z Dzieciątkiem w polu środkowym oraz św. Wojciecha i Stanisława po bokach, poniżej nowy obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Ołtarz boczny lewy, Serca Pana Jezusa z 1986 r., o formie neogotyckiej. Ambona neogotycka, wykonana ok. 1934 r. przez Stanisława Kozioła, z płaskorzeźbami Chrystusa oraz czterech ewangelistów na korpusie. Organy 33-głosowe wykonane w 1994 r. w zakładzie organowym Włodzimierza Truszczyńskiego w Warszawie. Stacje Męki Pańskiej wykonane w 1990 r., z płytek ceramicznych, według projektu Macieja Kauczyńskiego, krakowskiego artysty. Źródło: http://wolarzedzinska.y0.pl