E 20º49'19.20"
N 49º50'59.60"
Franciszkański zakon żeński, znany w Polsce pod nazwą Sióstr Bernardynek, sięga swymi początkami połowy XV wieku. Jego powstanie wiąże się z pobytem i działalnością w Krakowie Św. Jana Kapistrana. Założył on w 1453r. pierwszy klasztor pod wezwaniem Świętego Bernardyna ze Sieny - stąd zakonników zaczęto powszechnie nazywać „Bernardynami”. Nazwa ta przeszła na żeńskie wspólnoty, które powstawały w pobliżu klasztoru Bernardynów i pod ich duchową opieką.
Na przestrzeni kilku wieków istnienia Zakonu Bernardynek, było ponad 30 klasztorów Sióstr – obecnie jest ich 9. Większość z nich zanikła wskutek kasaty. Zakon Bernardynek istnieje tylko w Polsce. Przez cały czas swego istnienia Bernardynki zachowały charakter kontemplacyjny. Oficjalna nazwa naszego Zakonu brzmi: „Mniszki Trzeciego Zakonu Regularnego Św. Franciszka z Asyżu”.
Jednym z tych domów zakonnych, jest właśnie Klasztor Sióstr Bernardynek, położony 30 km na południe od Tarnowa, w Kończyskach koło Zakliczyna nad Dunajcem. Jest to klasztor kontemplacyjny z papieską klauzurą. Osadzony w przepięknym podgórskim krajobrazie stanowi prawdziwą oazę ciszy i modlitwy.
Założycielką Klasztoru pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zakliczynie jest M.Jadwiga Jurkiewicz (1829-1909). W roku 1882 zachorowała na ciężkie zapalenie oczu, a jej sekretarka S. Elżbieta Schirmeisen na gruźlicę płuc i łączące się z tym krwotoki. Lekarz zalecił obydwom wyjazd na wieś. Korzystając z zaproszenia swego Wuja, Ks. Jakuba Rozwadowskiego, który był wówczas proboszczem i dziekanem zakliczyńskim, obie Siostry przybyły do Zakliczyna 2 sierpnia 1882r. w święto Matki Bożej Anielskiej. Życzliwe przyjęcie z jakim się spotkały w Zakliczynie nasunęło obu Siostrom myśl, aby tu pozostać na stałe i założyć Klasztor. W związku z tym skierowały prośbę do Stolicy Apostolskiej. Stolica Apostolska pod datą 13 lipca 1883r. udzieliła Ordynariuszowi Tarnowskiemu władzy, „ażeby dokonał erekcji kanonicznej nowego klasztoru”.
Tę datę uważa się za dzień narodzin Klasztoru w Zakliczynie. W uroczystość św. Anny - 26 lipca 1883r., Prowincjał Bernardynów - O. Norbert Golichowski wręczył M. Jadwidze Jurkiewicz dokument Stolicy Apostolskiej, przyznając jej tytuł fundatorki nowego Klasztoru.
Życie w nowym Klasztorze zaczęło się rozwijać. Budowę kościoła i klasztoru ukończono przed zimą 1890 roku, a 25 listopada 1890 roku został poświęcony przez miejscowego Proboszcza Ks. Antoniego Ochmańskiego, pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Kiedy 6 czerwca 1904r. Biskup tarnowski Leon Wałęga dokonywał konsekracji Kościoła – Klasztor liczył już 15 sióstr.
W latach 1910 – 11 wybudowano mur okalający do dziś zabudowania i ogród klasztorny.
W 1911 roku Siostry założyły szkółkę elementarną i przez pewien czas ją prowadziły.
Uczyły też robót ręcznych. Siostry zewnętrzne pełniły służbę samarytańską wśród okolicznej ludności, odwiedzając chorych i udzielając im pomocy. Klasztor przetrwał szczęśliwie obie wojny, nie ponosząc większych szkód.
Siostry z Zakliczyna dały początek dwu wspólnotom zakonnym o charakterze czynnym, które rozwijają działalność w Północnej i Południowej Ameryce. W 1894 r. z Zakliczyna wyjechało do Stanów Zjednoczonych 5 sióstr, a w 1929 r. druga grupa Sióstr wyjechała do Brazylii.
Klasztor podlega jurysdykcji Ordynariusza Tarnowskiego, a opiekę duchową od początku fundacji sprawują Ojcowie Franciszkanie z Prowincji Matki Bożej Anielskiej.
Od 15 marca 1976 roku w Klasztornym Kościele jest całodzienna
Adoracja Najświętszego Sakramentu.
http://www.bernardynki.diecezja.tarnow.pl