E 20°40'47.90"
N 49°55'59.25"

Zbudowanie Groty w Porąbce Uszewskiej - nazywanej przez miejscowych „Polskim Lourdes” - to zasługa byłego wikariusza, późniejszego proboszcza parafii i dziekana wojnickiego, gorącego czciciela Maryi ks. Jana Palki.Będąc wikariuszem, pod koniec ubiegłego wieku, odbył pielgrzymkę do francuskiego Sanktuarium. Urzeczony pięknem Maryjnego kultu oraz niewidzialną siłą jaka emanuje na pielgrzymów, zapragnął by chociaż w części przenieść tę atmosferę na ziemię polską. Postanowił więc wybudować Grotę, przypominającą miejsce objawienia się Matki Bożej Bernadecie. W tym celu przywiózł z sobą gipsowy model groty, który później posłużył jako wzór do budowy. W jego dalekosiężnych planach miała tu powstać Kalwaria Maryjna z kapliczkami umiejscowionymi przy drodze idącej od Groty w stronę malowniczej góry Godów. Niestety plany ks. Palki nie mogły być zrealizowane ponieważ w tym czasie zaistniała pilna potrzeba budowy nowego kościoła. Budowę tak pięknego Sanktuarium, unikatowego w skali kraju, rozpoczęto w 1900 roku, przy pomocy parafian i finansowym wsparciu rodaków ze Stanów Zjednoczonych AP. Jako materiał budowlany wykorzystano kamień z okolicznych kamieniołomów. Wzorując się na gipsowym modelu, zbudowano ją w kształcie prostokąta, na zewnątrz otwartą, przy czym arkada ozdobiona jest bramą z kutego żelaza. Aby budowli nadać bardziej naturalny wygląd, do elewacji ściany frontowej użyto surowego nieociosanego kamienia, który z czasem zarósł dzikim winem dodając budowli oryginalnego, niepowtarzalnego uroku. Po prawej stronie ściany frontowej znajduje się wnęka, w której umieszczono naturalnej wielkości posąg Maryi, wykonany w początkach XX wieku przez krakowskiego artystę rzeźbiarza Józefa Kulesza ,który podarował swoja rzeźbę parafii Porąbka Uszewska. Prawdopodobnie artystę polecił ks. Palce, architekt prof. Jan Sas Zubrzycki. Po stronie lewej umieszczono kamienny krzyż. Po obu stronach prostokąta są dwie przybudówki, zamykane metalowymi drzwiami, misternie wykutymi przez nieznanych artystów kowali. W jednej jest Kaplica Najświętszego Sakramentu, druga służy jako zakrystia. Na zewnątrz Groty, po prawej jej stronie stoi kamienna ambona z kamiennym baldachimem. Po lewej stronie jest studzienka, do której wlano wodę przywiezioną z Lourdes. Powyżej , w małym okienku obramowanym portalem, umieszczono mały dzwon, który wzywa wiernych na uroczystości religijne. W przeszłości używany był jako sygnaturka i umieszczony był w rozwidleniu jednej z lip w południowej części groty. We wnętrzu Groty, w ścianie ołtarzowej, są Trzy wnęki zamknięte półkoliście. W środkowej - większej umieszczony jest ołtarz z tabernakulum wykonany z kamienia, wsparty na kolumnach. W jego zwieńczeniu jest wnęka ze statuetką Najświętszej Maryi Panny. Budowa Sanktuarium trwała cztery lata. W dniu 8 grudnia 1904 roku Grota została poświęcona przez ks. infułata Józefa Bąbę, z diecezji tarnowskiej, przy licznym udziale miejscowej ludności i okolicznych parafii. Kuria biskupia udzieliła zezwolenia na celebrowanie w Grocie Mszy świętej. Grotą oraz przyległym terenem opiekują się siostry z zakonu Służebniczek N. M. P., które maja swój dom zakonny w bliskim sąsiedztwie. To dzięki nim wnętrze Groty jest zawsze przystrojone a klomby i rabaty przed grotą, są pełne kwiatów. Od wczesnej wiosny do późnej jesieni. W tej scenerii, począwszy od nabożeństw majowych, przez cały okres letni - gdy tylko sprzyja pogoda-odprawiane są nabożeństwa i uroczystości religijne. Od początku istnienia Groty prowadzona jest Księga Łask, w której do chwili obecnie zapisano ponad 150 cudownych zjawisk, przeważnie są to uleczenia ciężkich chorób, uratowanie życia w niebezpiecznych sytuacjach, czy mienia podczas pożarów i wiele innych, których nie można inaczej wytłumaczyć jak tylko wstawiennictwo Niepokalanej. Pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku w Grocie przeprowadzono gruntowny remont, zabezpieczono teren przed osuwaniem się, co było przyczyną pęknięć murów Groty. Dokonano wymiany posadzek we wnętrzu i na zewnątrz. Przebudowano całkowicie ogrodzenie okalające obiekt, a na całym terenie posadzono kwiaty, ozdobne krzewy i drzewa. Z okazji 90-tej rocznicy poświecenia Groty. W obrębie Sanktuarium zbudowano cztery wolnostojąco kapliczki przedstawiające tajemnice różańcowe. wg. projektu ks. Tadeusza Bukowskiego z Tarnowa. Opracował: Julian Hebda 28 wrzesień 2008 r.