E 20°22'31.00"
N 49°50'54.65"

Cmentarz składa się z dwóch kwater: górna ma powierchnię 97 m², dolna 185 m². Obydwie znajdują się na cmentarzu parafialnym w Trzcianie, przy drodze łączącej Trzcianę z Leszczyną, powyżej skrzyżowania z boczną drogą. Obydwie kwatery oparte są na planie prostokąta i obsadzone są 8 dębami. Dęby te są pomnikami przyrody. Ogrodzenie kwater stanowi niski mur i masywne betonowe słupki połączone żeliwnymi rurami. Pochowano tutaj żołnierzy armii rosyjskiej, austriacko-węgierskiej i pruskiej, którzy zginęli w walkach na okolicznych terenach na początku grudnia 1914 w czasie operacji limanowsko-łapanowskiej. Żołnierze rosyjscy armii gen. Radko-Dmitrijewa wkroczyli do Trzciany 26 listopada 1914 konfiskując ludziom wszystko, co było im potrzebne: bydło, konie, żywność, paszę dla koni. W Trzcianie przebywali tylko kilka dni. Na wieść o zbliżających się oddziałach armii austriackiej i niemieckiej zajęli obronne pozycje na paśmie wzgórz Leszczyna – Rajbrot. Do Trzciany wkroczyły wojska austriackie, które ewakuowały ludność. Przez kilka dni trwały walki. Sprzymierzone wojska austriacko-niemieckie ostatecznie odniosły sukces, wypierając Rosjan dalej na wschód. Bardzo podniosło to morale wojska austriacko-węgierskich, gdyż operacja limanowsko-łapanowska była pierwszym ich sukcesem po paśmie porażek. W walkach tych obydwie strony poniosły wielkie straty i w okolicach znajduje się wiele cmentarzy wojennych. Ogółem na obydwu kwaterach cmentarza pochowano: 53 żołnierzy armii niemieckiej z 30 pułku piechoty, 218 i 219 rezerwowego pułku piechoty i 47 sambijskiej kompanii pionierów, 36 żołnierzy armii austriacko-węgierskiej z 271 pułku piechoty, 97 żołnierzy armii rosyjskiej Zidentyfikowano 39 żołnierzy. Cmentarz składa się z dwóch kwater: górna ma powierchnię 97 m², dolna 185 m². Obydwie znajdują się na cmentarzu parafialnym w Trzcianie, przy drodze łączącej Trzcianę z Leszczyną, powyżej skrzyżowania z boczną drogą. Obydwie kwatery oparte są na planie prostokąta i obsadzone są 8 dębami. Dęby te są pomnikami przyrody. Ogrodzenie kwater stanowi niski mur i masywne betonowe słupki połączone żeliwnymi rurami. Wejście od głównej alei do cmentarza wojennego zamknięte jest dwuskrzydłową, niską, żelazną furtką. Na przeciwległym do furtki boku ogrodzenia znajduje się ściana pomnikowa z tablicą inskrypcyjną i dwoma żeliwnymi krzyżami maltańskimi z wieńcami laurowymi. Występuje kilka rodzajów nagrobków: betonowe stele z żeliwną tablicą inskrypcyjną, nagrobki ziemne z żeliwnymi ażurowymi krzyżami oraz nagrobki ziemne z krzyżami z płaskich prętów. Na grobach żołnierzy rosyjskich umieszczono krzyże lotaryńskie, na pozostałych krzyże łacińskie. Pochowano tu 97 żołnierzy armii rosyjskiej, 38 żołnierzy armii niemieckiej i 20 z armii austro-węgierskiej. Zidentyfikowano 16. W okresie Polski międzywojennej cmentarz jako nowy był jeszcze w dobrym stanie. Po II wojnie ranga cmentarza w świadomości społeczeństwa i ówczesnych władz zmalała, przybyły bowiem nowe, świeższe cmentarze i dramatyczne historie nowej wojny. Młodzież szkolna uporządkowywała cmentarz przed dniem Wszystkich Świętych i zapalała znicze, jednak cmentarz ulegał w naturalny sposób niszczeniu przez czynniki pogody i roślinność. Dopiero od lat 90. zaczęto bardziej dbać o cmentarze z I wojny światowej. W 1993 cmentarz został wciągnięty na listę zabytków nieruchomych. W 2001 gmina Trzciana wykonała kapitalny remont cmentarza, w 2010 dokonano zabiegów konserwacyjnych przy dębach. Corocznie w październiku młodzież szkolna organizuje rajd szlakami cmentarzy I wojny światowej. W gminie Trzciana akcję tę zainicjował Tadeusz Olszewski, nauczyciel gimnazjum. Źródło: wikipedia.org